Nog tot 22 september is in het Fotomuseum Den Haag de fototentoonstelling te zien van Ute en Werner Mahler: Voorbij de grenzen van de DDR.
‘Eindelijk weer een expositie van Duitse fotografen’, verzuchtte een van onze reisgenoten. Er ontspon zich een discussie over het ontbreken van ‘Duitsland’ in ons leven, terwijl het onze belangrijkste handelspartner is. Veel Amerikaans-Brits georiënteerde televisie? Geen Duits als keuzevak? Na de Bechers zien we hier weer herkenbaar Duitse fotografie.
Op de meeste fototentoonstellingen is wel wat aan te merken: meestal het licht, de reflecties die het beeld versluieren, de ophanging van bijschriften… maar deze expositie is welhaast perfect. Mooi van omvang: hier hangt een oeuvre, niet een kleine selectie. Goed verlicht, prachtig ontspiegeld glas (althans bij veel van de opnamen), mooie ‘natte’ zwart-wit-afdrukken, waarvan een deel 'vintage', met grootformaat camera’s gemaakte foto’s, het is áf. Er zijn ook enkele grote kleurenopnamen, maar het overgrote deel is zwart-wit.
Hier ervaar je de schoonheid van zorgvuldig gecomponeerde opnamen en goed gemaakte afdrukken, met een interessante inhoud. Fotografie is Kunst.
En dan deugt de lunch in restaurant Gember ook nog eens, een perfecte dag.
Deze expositie beveel ik van harte aan. Liefhebbers van min of meer traditionele, goede zwart-wit-fotografie moeten deze expositie zien.
Nou vooruit één standaard-klaagpuntje: de boeken van de Mahlers zijn erg mooi, maar ook kostbaar met €59,=