CONCLUSIE
Geen van de deelnemers in ons gezelschap kwam met euforische gevoelens terug van het Fotofestival Naarden 2019. De grote namen maakten niet voor niets de meeste indruk. Die maakten ook de 'gewoonste' foto's. Misschien zijn we zelf wel traditionele fotografen, of foto-consumenten met een conservatieve inslag. Het Fotofestival Naarden 2019 is wel de moeite waard, maar zeker geen toppertje.
Marvelous Misfits, zegt het Fotofestival. Het moet me van het hart dat ik (ook buiten Naarden) een beetje moe ben van fotografische exploraties van de 'Misfits', de buitenbeentjes, nadrúkkelijk gewone gehandicapten, vooral niet zielige ouderen, alleen op het platteland wonende honderdjarigen die zich wonderwel redden en de uitbundige gay-scenes. Van de modetrent waarin mensen nadrukkelijk, om niet te zeggen opzichtig getuigen van hun seksuele geaardheid of hun twijfels daaromtrent. En van medeplichtige fotografen die gedreven worden door de nieuwsgierigheid naar het uitzinnig afwijkende, daarbij steeds de overtreffende trap zoekend.
Ik vraag me af wat er zou gebeuren als je een tentoonstelling probeert samen te stellen die gaat over mensen die gewoon ingetogen zichzelf zijn, wie of wat ze ook zijn. Mensen die gewoon doen, zelfs als ze hetero zijn ;-). Niet weg met de bijzonderheden, wel weg met de opgeklopte hysterie. Een tandje minder mag best.
Waarschijnlijk is het relatief saai, en daarom des te uitdagender.
