Op een donderdagochtend naar Venlo voor Evert Thielen. En passant kwamen we Annie van Gemert tegen...
Het Limburgs Museum is een vreemde architecturale schepping. Het ontvangstgebouw lijkt niet bij het museum te horen, alsof twee architecten de opdracht niet goed begrepen hebben: het ontvangstgebouw is met loopbruggen aan het expositiegebouw geknoopt. Ik moest aan Escher en Zweinstein denken. Liften hebben aan twee zijden deuren, om de vloeren die niet op elkaar aansluiten, nog enigszins met elkaar in verband te brengen. Op de terugweg moet je echt even kijken waar je bent en hoe je weer bij de uitgang komt.
Nog tot en met 2 juni 2019 is in het Limburgs Museum de fototentoonstelling Boerenkracht – Generaties in beweging te zien. Een in verhouding zeer rustige omgeving, want Van Gemert is nu eenmaal minder bekend dan Thielen - of zal het de fotografie zijn tegenover de schilderkunst?
Documentair fotograaf Annie van Gemert toont op de benedenverdieping van het expositiegebouw een aantal foto's waarvoor ze door heel Limburg trok. Ze vertelt over het boerenleven en laat daarbij hypermoderne bedrijven zien, maar ook keukentjes van boerenfamilies die sinds de jaren '50 niet meer zijn veranderd. Het is een aardige bezigheid om in gedachten de in de summiere fotobijschriften genoemde plaatsnamen op de kaart te plaatsen.