Peter Lindbergh, een andere kijk op modefotografie

Peter Lindbergh? Er gaat geen belletje rinkelen. De blik in de beschrijving die de Kunsthal van de tentoonstelling geeft, verleidt tot de gedachte dat het wel weer zo'n gelikte modefotograaf zal zijn. De namen van de vrouwen die hij fotografeerde komen wel bekend voor: Cindy Crawford, Helena Christensen, Linda Evangelista, Claudia Schiffer, Naomi Campbell, waar ken ik die van? Niet van de modebladen want die hou ik niet bij... Ik graaf diep terug naar de jaren '80 of '90 toen in de Duitse ColorFoto, Foto Magazin en andere bladen waarvan ik de naam niet eens meer weet, dergelijke foto's verschenen. Zou dat ook Peter Lindbergh zijn geweest? Hij is tenslotte Duitser... Vreemd dat ik de namen van die modellen wel onthou en die van de fotograaf niet...;-)

De expositie is gerangschikt langs de thema's Supermodellen, Modeontwerpers, Zeitgeist, Dans, Doka, Het onbekende, Het witte doek en Iconen.

Ik verklap het maar alvast: hier moet je naar toe.

De Supermodellen. Grote foto's en meerdere vitrines. Waar de vitrines van andere tentoonstellingen slechts matige belangstelling konden oogsten, buigen zich verschillende bezoekers langere tijd over deze verzamelingen van parafernalia. Een goed teken.
Pakjes polaroids, quasi-nonchalant met een elastiek bijeen gebonden, alsof Lindbergh ze even terzijde heeft gelegd.
Contactvellen, met de rode strepen die de voorkeur van de fotograaf markeren, polaroids, potloden...
En dan die ene vitrine met de grote analoge camera's van Lindbergh. Grote 6x7 cm Pentaxen en de Nikons met motordrives. Een paradox met humor: Veel vrouwelijk schoon in de omgeving en dan is dit toch echt de 'mannenbak'.... Aantekeningen vergroten de authenticiteit.
Een wand met beroemdheden uit mode en muziek. Deze expositie is niet alleen voor mode(foto)liefhebbers interessant: ook portrettisten komen hier ruim aan hun trekken.
Zeitgeist. Het valt op dat veel foto's een bruintint hebben, net als de lijsten. Voorts dat de grootste afbeeldingen illustreren hoe ver een kleinbeeld, respectievelijk middenformaat negatief kon worden vergoot. Er is geen sprake meer van dat de toenmalige resoluties nog zouden kunnen wedijveren met moderne sensoren, zelfs niet met die van aps-c-formaat. Evengoed fantastische opnamen, in deze hal hangen mijn favorieten (o.a. 'Comme des Garçons'). Afmetingen doen er toe, hoewel die in het tussenformaat het meest indruk maken.
Kate Moss (Paris, 2015, Vogue Italia) kijkt ons uit de verte aan, met sigaret... Lindbergh schijnt geen cent te geven voor rechte horizons of netjes verticaal staande pilaren.
De dansfoto's kunnen op minder enthousiasme rekenen, en niet alleen bij mij, als ik zo op de doorscharrelsnelheid van de bezoekers let.
De opstelling van Het witte doek en Iconen. We zien o.a. Amber Valetta, Milla Jovovich, Linda Evangelista, Marie-Sophie Wilson.
Links een modefoto met de dames Michaela Bercu, Linda Evangelista en Kirsten Owen, uit de advertentiecampagne 'Comme des Garçons' van 1988. Niet de kleding, maar de enorme turbinehal in Nancy lijkt de hoofdrol te spelen.
De contactsheet van de shoot 'Wild at Heart', Brooklyn 1991, voor Versace, die vele jaren later het uithangbord van de tentoonstelling zou worden. Ook in analoge tijden werden er (relatief) véél foto's gemaakt om er de juiste uit te kunnen kiezen.
Tina Turner zingt ons toe in een zaal met meerdere portretten; we zien o.a. Catherine Deneuve. Liefhebbers van portretfotografie zullen van deze tentoonstelling genieten.
Er zijn nog meer zalen, sferen en 'installaties', die ontdek je zelf wel.

Conclusie

Aanvankelijk dacht ik: weer een modefotograaf. Na Newton kan deze toch nauwelijks beter zijn?

Ik vind deze expositie een feestje, hij is minstens zo interessant als die van Newton, het is een ware ontdekking. Prachtige foto's van een fotograaf die ik na het zien van de uitzending van Avro's Close Up (overigens ook op YouTube te zien) zelfs sympathiek ben gaan vinden. Ik ken de man niet en het is een onzakelijke mededeling, maar het vergroot het genoegen waarmee je naar deze tentoonstelling kijkt.

Warme aanbeveling: eerst de documentaire zien, daarna de tentoonstelling.

Peter Lindbergh

A Different Vision on Fashion Photography

nog tot 12 februari 2017 in de Kunsthal te Rotterdam.

 

reacties

JohnVA

Goed stuk, ben het helemaal eens met je.

 

 


 

GerritH

ziet er weer mooi uit, mooi verslag ook van Lindbergh. Alleen de link naar de site van de Kunsthal werkt niet meer.

Noot: Dank, bedoeld is de link op de voorpagina, die heb ik hersteld.

K